Η κτηνίατρος- υπεύθυνη του κυνοκομείου απαντά στο ρεπορτάζ της σελίδας μας και κάνει απολογισμό του έργου της
«Κύριε Διαμαντή, αφορμή για την παρούσα επιστολή είναι άρθρο σας, το οποίο δημοσιεύτηκε στη στήλη «4 πόδια και ουρά» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και στο οποίο γίνεται αναφορά στο Κυνοκομείο Χαλκίδας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο περιγράφετε την επίσκεψή σας στο κυνοκομείο με σκοπό την υιοθεσία της Κάθριν (όπως είναι καταγεγραμμένη στο βιβλίο του κυνοκομείου ή Κάρμεν όπως την ονομάζετε εσείς). Κατ' αρχήν είμαι πολύ χαρούμενη γιατί και από το άρθρο σας, αλλά και από την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε αισθάνομαι ότι η Κάρμεν βρήκε την κατάλληλη οικογένεια. Μακάρι στο μέλλον να υπάρξει η δυνατότητα να την ξανασυναντήσω, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι το επιθυμείτε και εσείς.
Αναφορικά με τα όσα γράφετε σχετικά με τη διαβίωση των σκύλων στο κυνοκομείο οφείλω να σας παραθέσω ακριβή στοιχεία γιατί πολλά από αυτά που αναφέρατε θεωρώ ότι είναι η μία όψη του νομίσματος. Αρχικά, είμαι υποχρεωμένη να σας αναφέρω ότι θεωρώ κατ' ελάχιστο άδικη την κριτική σας "Δεν είναι συνθήκες αυτές για φιλοξενία ζώων ακόμα και για χώρα του Τρίτου Κόσμου". Για τον λόγο αυτό θα σας παρουσιάσω την εικόνα του κυνοκομείου, όπως τη ζω εγώ καθημερινά τα τελευταία τρία χρόνια εργαζόμενη στον συγκεκριμένο χώρο και προσπαθώντας να υπηρετήσω όσο καλύτερα μπορώ τους αδέσποτους σκύλους της περιοχής.
Στο κυνοκομείο αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται 205 σκύλοι. Ποτέ ο αριθμός τους δεν ξεπέρασε τους 210. Οι περισσότεροι από αυτούς (οι 102) έχουν εισέλθει στο κυνοκομείο ως κουτάβια, πράγμα που καθιστά αδύνατη την επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον, καθώς δεν έχουν εξοικειωθεί με τη ζωή στην πόλη.
Η μοναδική ελπίδα είναι να υιοθετηθούν. Οι υπόλοιποι σκύλοι που παραμένουν στο κυνοκομείο αφορούν περιπτώσεις σκύλων με νοσήματα επικίνδυνα για την υγεία των πολιτών, σκύλους που έχουν επιτεθεί σε ανθρώπους ή σε άλλα ζώα, καθώς και σκύλους μεγάλης ηλικίας με προβλήματα υγείας (όγκους κ.ά.). Κάποιος που έρχεται για πρώτη φορά βγάζει το συμπέρασμα ότι οι σκύλοι είναι πολλοί και έχουν "φριχτά παράπονα", αλλά αν επισκεφθεί συχνότερα το κυνοκομείο θα διαπιστώσει ότι η αγάπη η δική μου και των δύο εργατών που τα ταΐζουν, τα πλένουν και τα προαυλίζουν καθημερινά καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι υπάρχουν περιπτώσεις σκύλων που επανεντάχθηκαν και από μόνοι τους επέστρεψαν στο κυνοκομείο, διανύοντας αρκετά μεγάλη απόσταση.
Οι 73 σκύλοι από τους παραπάνω στεγάζονται σε οικίσκους από πάνελ (τα οποία κατά τη γνώμη μου θα ζήλευαν οι άστεγοι συμπολίτες μας). Οι υπόλοιποι στεγάζονται σε κλουβιά καλυμμένα με μουσαμάδες ώστε να προστατεύονται κατά το δυνατό από τη βροχή, το κρύο ή τη ζέστη. Οι μουσαμάδες δεν φτάνουν μέχρι κάτω εσκεμμένα, γιατί το καλοκαίρι η ζέστη θα ήταν αφόρητη. Υπάρχουν επίσης μέσα σε αυτά τα κλουβιά 39 σπιτάκια πλαστικά στα οποία στεγάζονται τουλάχιστον 50 σκύλοι. Τα χρησιμοποιούμε κυρίως σε κλουβιά με κουτάβια ώστε να μπορούν να καλύπτονται περισσότερα από ένα. Η Δημοτική Αρχή έχει προκηρύξει το τελευταίο έτος την αγορά επιπλέον οικίσκων από πάνελ, αλλά για διάφορους λόγους δυστυχώς το έργο δεν πραγματοποιήθηκε. Ελπίζω ότι στο άμεσο μέλλον θα ολοκληρωθεί και αυτό το κομμάτι. Σίγουρα αυτή τη στιγμή απαιτούνται περίπου 60-70 πλαστικά σπιτάκια, ώστε να λυθεί προσωρινά το πρόβλημα. Τα έχω ζητήσει εγγράφως από τις 25-5-2010, με αριθμό πρωτοκόλλου 23496, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα. Προβλήματα υπάρχουν, αλλά προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις.
Από την άλλη πλευρά, θα ήταν άδικο να μην αναφερθεί ότι ο δήμαρχος Χαλκιδέων, ολόκληρο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο έχω την υγειονομική επίβλεψη και εποπτεία του κυνοκομείου, έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να μην υπάρξει ποτέ έλλειψη φαρμάκων και τροφής στο κυνοκομείο (την ίδια στιγμή μάλιστα που νοσοκομεία σταματούν τη λειτουργία τους ελλείψει φαρμάκων).
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου (34 μήνες με ημιαπασχόληση, η οποία ήταν στην πραγματικότητα πλήρης απασχόληση) στο Δημοτικό Κυνοκομείο καταγράφηκαν, εξετάστηκαν, εμβολιάστηκαν και αποπαρασιτώθηκαν περισσότεροι από 600 σκύλοι του Δήμου Χαλκιδέων, αλλά και των γειτονικών δήμων. Πραγματοποιήθηκαν 150 υιοθεσίες (όλες από οικογένειες στην Ελλάδα και αφού πρώτα έγινε έλεγχος κατά πόσο ήταν προς όφελος των ζώων η υιοθεσία), 193 επανεντάξεις και 301 στειρώσεις. Επίσης, αντιμετωπίστηκαν περιστατικά τραυματισμών σκύλων από τροχαία ή από άλλους σκύλους καθώς και νοσηλεία σκύλων με νοσήματα επικίνδυνα τόσο για τη ζωή τους όσο και για τους πολίτες του Δήμου Χαλκιδέων. Ολα αυτά πραγματοποιήθηκαν χωρίς την παρουσία βοηθού κτηνιάτρου (το έργο αυτό κάλυπταν κατά περιόδους εργαζόμενοι του κυνοκομείου και από κάποια στιγμή και μετά, εθελοντικά, 2 ζωόφιλοι της περιοχής) και χωρίς την παραμικρή βοήθεια διοικητικού υπαλλήλου στο κομμάτι της καταγραφής (όλα τα βιβλία που αφορούν τη λειτουργία του κυνοκομείου είναι ενημερωμένα από την κτηνίατρο).
Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω τους ιδιώτες κτηνίατρους της περιοχής, οι οποίοι πάντοτε ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν σε οποιοδήποτε περιστατικό απαιτήθηκε η βοήθειά τους, ειδικά σε περιστατικά τα οποία δεν υπήρχε η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν στο ιατρείο του κυνοκομείου. Επίσης, οφείλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς όλους τους ζωόφιλους της περιοχής, για την όποια βοήθεια προσέφεραν στο έργο μου όλο αυτό το χρονικό διάστημα και ιδιαίτερα τις ζωόφιλες κοπέλες από την Ερέτρια που επιμελήθηκαν το site για τις υιοθεσίες. Χωρίς τη βοήθειά τους οι υιοθεσίες θα ήταν πολύ λιγότερες και τα ζώα στο κυνοκομείο πολύ περισσότερα.
Θα πρέπει, τέλος, να διευκρινίσω ότι όλα τα παραπάνω εκφράζουν την προσωπική μου και μόνο άποψη για το κυνοκομείο και δεν δεσμεύουν κατ' ουδένα τρόπο τη Δημοτική Αρχή ή τον Ζωόφιλο Σύλλογο της περιοχής και αφορούν το χρονικό διάστημα μέχρι τις 30/4/2011, οπότε και λήγει η σύμβαση εργασίας μου. Απόφασή μου είναι πλέον να μην ασχοληθώ το επόμενο διάστημα με το κυνοκομείο, καθώς η νέα διοίκηση του κυνοκομείου, η οποία ανέλαβε τις τύχες του από την αρχή του έτους, δεν έχει τις ίδιες απόψεις με εμένα, όσον αφορά το θέμα της αντιμετώπισης και της ευζωίας των αδέσποτων σκύλων της περιοχής.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη δυνατότητα που μου δώσατε να παρουσιάσω την κατάσταση που υπάρχει στο Δημοτικό Κυνοκομείο Χαλκίδας σήμερα».
Με τιμή Αιμιλία Γουρνή
Παρατηρήσεις
1. Δεν χρειάζεται να μείνεις μέρες στο Κυνοκομείο Χαλκίδας για να καταλάβεις ότι τα σκυλιά εκεί είναι φροντισμένα, τουλάχιστον από κτηνιατρική άποψη. Αυτό φαίνεται αμέσως και το επισήμανα, άλλωστε, στο ρεπορτάζ μου («η κτηνίατρος κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν»).
2. Η έλλειψη στέγης (!) στα ενδιαιτήματα των φιλοξενούμενων σκύλων οφείλεται σε έλλειψη ευαισθησίας του δήμου. Το ότι τα νάιλον σκεπάσματα των κλουβιών δεν φτάνουν μέχρι κάτω, μπορεί να είναι καλό κατά τους καύσωνες του καλοκαιριού, αλλά είναι τραγικό όταν βρέχει και χιονίζει. Ο σχετικός νόμος ορίζει λεπτομερώς το πώς πρέπει να κατασκευάζονται οι χώροι παραμονής των σκύλων στα δημοτικά κυνοκομεία, ακριβώς για να μην αυτοσχεδιάζουν οι εργολάβοι-κατασκευαστές (βλέπε Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των ζώων συντροφιάς).
3. Θα είναι δυσάρεστο -ειδικά για τους σκύλους της Χαλκίδας- αν η κτηνίατρος κυρία Γουρνή αποχωρήσει από το συγκεκριμένο κυνοκομείο. Αντίθετα, θα είναι πολύ ευχάριστο αν, κάποια στιγμή, έρθει στον Μαραθώνα, όπου την περιμένει η Κάρμεν (πρώην Κάθριν) με ανοιχτές αγκάλες!
Π.ΔΙΑΜ.
πηγη http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=273884
«Κύριε Διαμαντή, αφορμή για την παρούσα επιστολή είναι άρθρο σας, το οποίο δημοσιεύτηκε στη στήλη «4 πόδια και ουρά» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και στο οποίο γίνεται αναφορά στο Κυνοκομείο Χαλκίδας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο περιγράφετε την επίσκεψή σας στο κυνοκομείο με σκοπό την υιοθεσία της Κάθριν (όπως είναι καταγεγραμμένη στο βιβλίο του κυνοκομείου ή Κάρμεν όπως την ονομάζετε εσείς). Κατ' αρχήν είμαι πολύ χαρούμενη γιατί και από το άρθρο σας, αλλά και από την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε αισθάνομαι ότι η Κάρμεν βρήκε την κατάλληλη οικογένεια. Μακάρι στο μέλλον να υπάρξει η δυνατότητα να την ξανασυναντήσω, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι το επιθυμείτε και εσείς.
Αναφορικά με τα όσα γράφετε σχετικά με τη διαβίωση των σκύλων στο κυνοκομείο οφείλω να σας παραθέσω ακριβή στοιχεία γιατί πολλά από αυτά που αναφέρατε θεωρώ ότι είναι η μία όψη του νομίσματος. Αρχικά, είμαι υποχρεωμένη να σας αναφέρω ότι θεωρώ κατ' ελάχιστο άδικη την κριτική σας "Δεν είναι συνθήκες αυτές για φιλοξενία ζώων ακόμα και για χώρα του Τρίτου Κόσμου". Για τον λόγο αυτό θα σας παρουσιάσω την εικόνα του κυνοκομείου, όπως τη ζω εγώ καθημερινά τα τελευταία τρία χρόνια εργαζόμενη στον συγκεκριμένο χώρο και προσπαθώντας να υπηρετήσω όσο καλύτερα μπορώ τους αδέσποτους σκύλους της περιοχής.
Στο κυνοκομείο αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται 205 σκύλοι. Ποτέ ο αριθμός τους δεν ξεπέρασε τους 210. Οι περισσότεροι από αυτούς (οι 102) έχουν εισέλθει στο κυνοκομείο ως κουτάβια, πράγμα που καθιστά αδύνατη την επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον, καθώς δεν έχουν εξοικειωθεί με τη ζωή στην πόλη.
Η μοναδική ελπίδα είναι να υιοθετηθούν. Οι υπόλοιποι σκύλοι που παραμένουν στο κυνοκομείο αφορούν περιπτώσεις σκύλων με νοσήματα επικίνδυνα για την υγεία των πολιτών, σκύλους που έχουν επιτεθεί σε ανθρώπους ή σε άλλα ζώα, καθώς και σκύλους μεγάλης ηλικίας με προβλήματα υγείας (όγκους κ.ά.). Κάποιος που έρχεται για πρώτη φορά βγάζει το συμπέρασμα ότι οι σκύλοι είναι πολλοί και έχουν "φριχτά παράπονα", αλλά αν επισκεφθεί συχνότερα το κυνοκομείο θα διαπιστώσει ότι η αγάπη η δική μου και των δύο εργατών που τα ταΐζουν, τα πλένουν και τα προαυλίζουν καθημερινά καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι υπάρχουν περιπτώσεις σκύλων που επανεντάχθηκαν και από μόνοι τους επέστρεψαν στο κυνοκομείο, διανύοντας αρκετά μεγάλη απόσταση.
Οι 73 σκύλοι από τους παραπάνω στεγάζονται σε οικίσκους από πάνελ (τα οποία κατά τη γνώμη μου θα ζήλευαν οι άστεγοι συμπολίτες μας). Οι υπόλοιποι στεγάζονται σε κλουβιά καλυμμένα με μουσαμάδες ώστε να προστατεύονται κατά το δυνατό από τη βροχή, το κρύο ή τη ζέστη. Οι μουσαμάδες δεν φτάνουν μέχρι κάτω εσκεμμένα, γιατί το καλοκαίρι η ζέστη θα ήταν αφόρητη. Υπάρχουν επίσης μέσα σε αυτά τα κλουβιά 39 σπιτάκια πλαστικά στα οποία στεγάζονται τουλάχιστον 50 σκύλοι. Τα χρησιμοποιούμε κυρίως σε κλουβιά με κουτάβια ώστε να μπορούν να καλύπτονται περισσότερα από ένα. Η Δημοτική Αρχή έχει προκηρύξει το τελευταίο έτος την αγορά επιπλέον οικίσκων από πάνελ, αλλά για διάφορους λόγους δυστυχώς το έργο δεν πραγματοποιήθηκε. Ελπίζω ότι στο άμεσο μέλλον θα ολοκληρωθεί και αυτό το κομμάτι. Σίγουρα αυτή τη στιγμή απαιτούνται περίπου 60-70 πλαστικά σπιτάκια, ώστε να λυθεί προσωρινά το πρόβλημα. Τα έχω ζητήσει εγγράφως από τις 25-5-2010, με αριθμό πρωτοκόλλου 23496, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα. Προβλήματα υπάρχουν, αλλά προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις.
Από την άλλη πλευρά, θα ήταν άδικο να μην αναφερθεί ότι ο δήμαρχος Χαλκιδέων, ολόκληρο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο έχω την υγειονομική επίβλεψη και εποπτεία του κυνοκομείου, έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να μην υπάρξει ποτέ έλλειψη φαρμάκων και τροφής στο κυνοκομείο (την ίδια στιγμή μάλιστα που νοσοκομεία σταματούν τη λειτουργία τους ελλείψει φαρμάκων).
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου (34 μήνες με ημιαπασχόληση, η οποία ήταν στην πραγματικότητα πλήρης απασχόληση) στο Δημοτικό Κυνοκομείο καταγράφηκαν, εξετάστηκαν, εμβολιάστηκαν και αποπαρασιτώθηκαν περισσότεροι από 600 σκύλοι του Δήμου Χαλκιδέων, αλλά και των γειτονικών δήμων. Πραγματοποιήθηκαν 150 υιοθεσίες (όλες από οικογένειες στην Ελλάδα και αφού πρώτα έγινε έλεγχος κατά πόσο ήταν προς όφελος των ζώων η υιοθεσία), 193 επανεντάξεις και 301 στειρώσεις. Επίσης, αντιμετωπίστηκαν περιστατικά τραυματισμών σκύλων από τροχαία ή από άλλους σκύλους καθώς και νοσηλεία σκύλων με νοσήματα επικίνδυνα τόσο για τη ζωή τους όσο και για τους πολίτες του Δήμου Χαλκιδέων. Ολα αυτά πραγματοποιήθηκαν χωρίς την παρουσία βοηθού κτηνιάτρου (το έργο αυτό κάλυπταν κατά περιόδους εργαζόμενοι του κυνοκομείου και από κάποια στιγμή και μετά, εθελοντικά, 2 ζωόφιλοι της περιοχής) και χωρίς την παραμικρή βοήθεια διοικητικού υπαλλήλου στο κομμάτι της καταγραφής (όλα τα βιβλία που αφορούν τη λειτουργία του κυνοκομείου είναι ενημερωμένα από την κτηνίατρο).
Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω τους ιδιώτες κτηνίατρους της περιοχής, οι οποίοι πάντοτε ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν σε οποιοδήποτε περιστατικό απαιτήθηκε η βοήθειά τους, ειδικά σε περιστατικά τα οποία δεν υπήρχε η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν στο ιατρείο του κυνοκομείου. Επίσης, οφείλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς όλους τους ζωόφιλους της περιοχής, για την όποια βοήθεια προσέφεραν στο έργο μου όλο αυτό το χρονικό διάστημα και ιδιαίτερα τις ζωόφιλες κοπέλες από την Ερέτρια που επιμελήθηκαν το site για τις υιοθεσίες. Χωρίς τη βοήθειά τους οι υιοθεσίες θα ήταν πολύ λιγότερες και τα ζώα στο κυνοκομείο πολύ περισσότερα.
Θα πρέπει, τέλος, να διευκρινίσω ότι όλα τα παραπάνω εκφράζουν την προσωπική μου και μόνο άποψη για το κυνοκομείο και δεν δεσμεύουν κατ' ουδένα τρόπο τη Δημοτική Αρχή ή τον Ζωόφιλο Σύλλογο της περιοχής και αφορούν το χρονικό διάστημα μέχρι τις 30/4/2011, οπότε και λήγει η σύμβαση εργασίας μου. Απόφασή μου είναι πλέον να μην ασχοληθώ το επόμενο διάστημα με το κυνοκομείο, καθώς η νέα διοίκηση του κυνοκομείου, η οποία ανέλαβε τις τύχες του από την αρχή του έτους, δεν έχει τις ίδιες απόψεις με εμένα, όσον αφορά το θέμα της αντιμετώπισης και της ευζωίας των αδέσποτων σκύλων της περιοχής.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη δυνατότητα που μου δώσατε να παρουσιάσω την κατάσταση που υπάρχει στο Δημοτικό Κυνοκομείο Χαλκίδας σήμερα».
Με τιμή Αιμιλία Γουρνή
Παρατηρήσεις
1. Δεν χρειάζεται να μείνεις μέρες στο Κυνοκομείο Χαλκίδας για να καταλάβεις ότι τα σκυλιά εκεί είναι φροντισμένα, τουλάχιστον από κτηνιατρική άποψη. Αυτό φαίνεται αμέσως και το επισήμανα, άλλωστε, στο ρεπορτάζ μου («η κτηνίατρος κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν»).
2. Η έλλειψη στέγης (!) στα ενδιαιτήματα των φιλοξενούμενων σκύλων οφείλεται σε έλλειψη ευαισθησίας του δήμου. Το ότι τα νάιλον σκεπάσματα των κλουβιών δεν φτάνουν μέχρι κάτω, μπορεί να είναι καλό κατά τους καύσωνες του καλοκαιριού, αλλά είναι τραγικό όταν βρέχει και χιονίζει. Ο σχετικός νόμος ορίζει λεπτομερώς το πώς πρέπει να κατασκευάζονται οι χώροι παραμονής των σκύλων στα δημοτικά κυνοκομεία, ακριβώς για να μην αυτοσχεδιάζουν οι εργολάβοι-κατασκευαστές (βλέπε Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των ζώων συντροφιάς).
3. Θα είναι δυσάρεστο -ειδικά για τους σκύλους της Χαλκίδας- αν η κτηνίατρος κυρία Γουρνή αποχωρήσει από το συγκεκριμένο κυνοκομείο. Αντίθετα, θα είναι πολύ ευχάριστο αν, κάποια στιγμή, έρθει στον Μαραθώνα, όπου την περιμένει η Κάρμεν (πρώην Κάθριν) με ανοιχτές αγκάλες!
Π.ΔΙΑΜ.
πηγη http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=273884
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου